Plac Piłsudskiego przed południem
MOJA NIEPODLEGŁA
Moja Niepodległa
z codzienności znana mi
Dużo też o niej słyszałam
o cichych bohaterach, wolności serca
przelanej krwi
Jeszcze jej całej nie rozumiem
i nie chce oceniać
gdy miłość ją ocaliła
od zniewolenia
auto odbicie
***
ile kilometrów stąd jest twoje szczęście
jak je nazwiesz
skąd je weźmiesz
odpowiedz w sprawie siebie samej
bo przecież, dobrze wiesz,
uśmiechnięci mają lepiej
PORTRET
Halinie Poświatowskiej
chciałabym nanieść twych wierszy do siebie
i zamknąć drzwi
twoja biografia jest dla mnie literaturą piękną
choć nie podobasz mi się w krótkich włosach
a w myślach ganię twoje zachowanie
stanowiło o sobie uparte, rozedrgane serce
„rozwiązłe tango i surowy mazur”
pisząc traktat o wiecznej miłości
będę dzielna jak ty
Smuga
Służba pokoleń
TU I TERAZ
Patrzymy przed siebie
daleko w przyszłość
Tylko czasem sobie w oczy
Ignorujemy serce
Myśl, że naszą walką i przygodą
jest codzienność
A przecież,
kiedyś było inaczej…
Taniec cieni
JASNA STRONA KSIĘŻYCA
nim księżyc urośnie nie będę bać się
poczciwą twarz masz i ręce dwie
przeszłam przez próg
owinął mnie bluszcz i deszcz
sytuacja stała się nieco nieprawdopodobna
stałam się pustym wiatrem
kamień spadł głucho koło stóp
przeszłam przez próg
nie boję się
nie dotknę cię
ja tylko robię przeciągi
JESZCZE NIE
Zimne ręce
to nie zimne serce
Brak słów
to nie cisza
A to, że ciebie nie ma
nie oznacza, że nie istniejesz
Na szczycie
Arkadia
MYŚL
Wszystkiego dobrego
bez mdłości w miłości
byś znalazł to coś
dom, psa i sad miał
byś szczęśliwy był
tak samo i ja
A jeśli miniemy się
kto to wie
nie nam jednym
nie sprzyja czas
A usłyszano tu Georga Michaela
W DRODZE
Idę znaleźć to, czego nie szukam
Idę po swoje
Krok do przodu zmienia wszystko
w obu przypadkach
ODBANALIZOWANIE
chciałabym porozmawiać
o tym że zimo a fryzura nie pasuje do kształtu twarzy
niebo nocy dzisiaj wzrusza wiesz o tym?
a widziałaś ten płaszcz
miałeś może to kiedyś w ręku – nie
rozwiń to proszę tak niebanalnie
o ludziach emocjach
zapamiętanych miejscach
aż nie będę chciała biec do przodu ale iść
kura
MODLITWA O KRZYŻ
krzyże nie tracą terminu przydatności do użycia
nie stoi się po nie w kolejce z numerem seryjnym
(not made in China)
ludzie krzyży nie pro-du-ku-ją!
i choćby nawet nie wystawią ci paragonu
módl się
nie zabraknie krzyża dla ciebie
pomiędzy gruntem a kawałkiem nieba
poczekaj
i proś by niepytane o nic ręce czyniły dobro
bo będzie tak jakbyś błagał o deszcz
a wychodząc nie wziął parasola
jakbyś troszczył się tylko o promocje
a w kieszeni miał kartę kredytową bez pokrycia
nie wystarczy mieć
na Starym Cmentarzu
WCIELANIE W DOROSŁOŚĆ
Wyrwij ją z kontekstu
i użyj przeciwko
przecież dorosła
do wcielania się w kobiety
dźwigające bagaż doświadczeń
rola z płynną tożsamością
poczesne miejsce
prywatny przełom
niepotrzebne skreśl
wizje
facelia
KAMERALNIE
Skąd ta pewność,
że nim przyjdzie czas
będziecie trwać
zwykły wiatr
a nawet grad was nie złamią
Czasem bez makijażu
i ja jestem odważniejsza
kolory
POGLĄD NA SIEBIE
Chełpię się sobą
pozostając w opozycji
po drugiej stronie dobrych rad i pochwał
jest mi raźniej
nie przykrzy mi się
Doceniam swą nieprzyswajalność nadal
trzeźwo patrząc na swoje ręce
Potrzebuję przejść przez próg ironii
naczytać się cudzych myśli
i nie chcąc być odporną
przedawkować
O! To takie proste
SUMIENIE
Lubię te dni, gdy nic mi nie ciąży
zadziwia świat zza siedmiu betonowych warstw
Słowo do słowa zbieram
pozostając do dyspozycji
jak ptak ryzykant gotowy do pierwszego lotu
piękno (t)drwa
refleks z Mazur
PRZESYT
Trzeba tu posprzątać
Kuloodporne idee
zapamiętać
Dystyngowany wstyd
przeboleć
Grandę
uspokoić
A to o czym nie myślę
niech trwa
SAMOTNOŚĆ
Pojedynczy ludzie w osobistych autach
prowadząc się ambitnie
obierają kurs na niezależność
I tylko czasem
na czerwonym
poczują smutek…
Nazwą cię teraz
i będą liczyć, że miniesz
Wiedeń
Czas nieustannie płynący
PRZESTRZEŃ
Uczę się, że można tak zdobywać świat
z jednej strony bez tchu, przed siebie, gnać
z drugiej wracać, gdzie czekają
Odjazdy, przyjazdy…
to ta sama ja
UNIVERSUM
prywatne wnętrze wygląda wzruszeń
bez wstydu
chce rozjaśniać oczy aż do dna
patrzysz na mnie a ja?
stoję umocniona
dorastając swoimi wierszami
nadinterpretując świat
„Cisza, ja i czas”
Dach
MIGRACJE
tam gdzie śpiew ptaków wyznacza godziny
widoczne wschody i zachody
mara postmodernizmu znika
opada smogu mgła
wzrasta las
wracam do domu bez pukania w znane miejsce
by mieć odwagę żyć
ROZMOWA
Nie na zewnątrz miały bić źródła
Przez szum kolejnych myśli
wdziera się cudzy sens
Męczy, projekcja życia
wyświetlana z wszechwiedzących głów
To nie tak miało być, nie tak
Pomiędzy zdjęciem a filmem
pustka
niedoczas
brak darowanych szans
Aleje Jerozolimskie
Przed Pogorzeliskiem
PEŁNE SERCE
Walczę z sobą o nieobojętność
Na szczere myśli biorę trop
Jak drzewo
od korzeni aż po koronę
próbuję wzrastać
i oby zawsze
było mi
nie wszystko jedno
i oby zawsze
na to jedno
był czas
Słonecznik
BEZSENNOŚĆ
Na kogo czekasz
bo nie na mnie
Znów wiatr przegnał ptaki
Na plecach leży żuk
O kogo pytasz
bo nie o mnie
Opada mgła, wschodzi słońce
Widać triumf nocnych burz
Nawet przypadek nas nie połączy
okazja
cud
pomyślność
żart
O 4 nad ranem to nie mnie szukasz
Chociaż ty tak samo jak ja…
HEN!
Nie ja jedna chcę kochać,
choć mija lato, nie pachną już bzy
Nie mnie jedną wiatr goni,
by odsłonić ci i serce, i sny
Choć chcę,
uciekam hen!
Wolne lato
HEJ KOLĘDA, KOLĘDA!
To Ty w tę noc cichą i spokojną
rodzisz się by światu światło dać
Jak Betlejemska Gwiazda drogę wskazać
dodać otuchy
zbawić nas
Przychodzisz do tych co nie czekają
którym pokoju w sercu brak
Wcielone Słowo
w tym niepojęte
tak niezmierzone
niech Twoja łaska ogarnie świat!
Stajenka licha
Rico
ŻURAWIM KLUCZEM
Jeszcze nie raz przebijemy się przez mgłę
warstwy katastrof zrzucimy
jak pies sierść
Tylko daj nam czas!
WISŁĄ NIE JESTEM JA
Płynie do wielkiej wody
mokrym korytarzem ziemi wpław
by jeden i drugi stracić brzeg
rozlać się
Ona wie, gdzie źródło jej
Stanem ciekłym wlewa się
w obiegi wsi i miast
Chce nurtem wartkim jak historii bieg
opływać czas
Ona wie, gdzie źródło jej
Od dołu do góry pod jednym niebem
odbija promienie słońca
by, gdzie szlaki prowadzą hen
gdzie festiwal półnagich ciał trwa
wypłukiwać żal
Choć wynurzam myśli
drążę sens
i wiem gdzie źródło me
Wisłą nie jestem ja
Mosty na Wiśle